[Claimed] Romantische Zaterdagavond

Voila Aurely was op en top gereed voor vanavond, ze keek in de spiegel. Ze had gisteren met Alyanne gepraat en ze hadden nog lang blijven zitten, Alyanne was er wel blij mee. Aurely was verbaasd geweest toen Alyanne zei dat ze het zelfs al lichtjes kon zien, nu ze het wist toch. Alyanne werd nog enthousiaster toen ze merkte dat je het een beetje kon zien. Ze zei tegen Aurely dat ze het over drie weken wel heel duidelijk zou zijn, misschien zelf over een anderhalve week. "Het gaat een groot kindje worden blijkbaar." had ze gelachen. Aurely werd steeds meer zenuwachtig over, echt zag je het al? Nee toch of wel? Maakt niet uit, vandaag zou ze eerst ontspannen met James gaan eten in Londen en dat op zaterdag avond. James had gereserveerd en Aurely was benieuwd waar ze naar toe gingen, hij had alleen gezegd dat ze chic aan moest zijn.  Normaal zou hij haar komen halen maar daar kon ze niet op wachten. Ze ging alvast naar hem toe!

Aurely stond voor zijn deur ze streek haar kleedje glad en ze voelde zich best goed op haar hakjes. Ze klopte en hoorde wat gestommel, dat kon niet veel goeds betekenen. James deed open in zijn ondergoed! Aurely moest haar lach inhouden, "Ja sorry normaal kwam ik je halen maar ik vind mijn kleren niet! En nu heb ik net mijn teen gestoten", zei James. Aurely keek naar zijn teen hij zag helemaal blauw. hij complimenteerde Aurely en hinkte naar binnen. "Ja, kom misschien maar naar binnen.", zei hij. Aurely keek rond, het was niet zoals de vorige keer, zou hij gestrest zijn? Alles was overhoop! Je kon goed zien dat hij zijn kleren niet vond. Hoe kon je nu iets vinden in deze puinhoop. Aurely keek bezorgd naar zijn teen, "'k zal hem maar verzorgen zeker." Ze duwde James naar de zetel waar hij moest gaan zitten. Waar was zijn EHBO kistje? Ah daar aan de muur! Aurely pakte het doosje en haalde er de spullen uit die ze nodig had.
Het was geen open wond dus ontsmetten had weinig zin, ze pakte er wat ontzwellig zalf uit en een grote pleister. Ze pakte een vingertopje van de zalf en smeerde zijn teen in. Daarna plakte ze er de pleister op. "Voila zo goed als nieuw." Glimlachte ze, ze gaf hem een korte kus voor dat ze besloot zijn kleren te gaan zoeken. "Oké welk hemd en broek zoek je?" Vroeg ze dan maar, ze zou beginnen met wat op te plooien. Ze pakte de normale kleren op en plooide ze op, haar mama had haar een snelle manier geleerd waardoor dat echt heel snel ging.

OOC: img1.simplydresses.com/_img/SDPRODUCTS/1013271/1000/nude-bronz-dress-AS-i628718T4-a.jpg
dit zijn de schoenen maar zie ze zonder de bloem i01.i.aliimg.com/wsphoto/v10/689628293_2/high-heel-shoes-wedding-heels-dress-women-heel-flower-diamond-sexy-platform-factory-price-drop-shipping.jpg

"Wel ik zoek een wit hemd en een donkerblauwe broek!", zei James. "Dat kan niet zo moeilijk zijn," glimlachte ze. Ze plooide verder op en voila daar zag ze het hoopje kleren netjes geplooid liggen. James pakte het snel op en ging zich aankleden, 'stresskip' dacht Aurely al lachend."Ik ruim later nog wel op.", zei James. Aurely trok haar wenkbrauw op ze geloofde er niet veel van, "Madame!", zei hij en maakte een buiging. Aurely pakte al lachend zijn arm aan.

Ze was blij dat het niet te ver wandelen was, ze had zich namelijk niet gekleed op lange afstanden te wandelen. Het was ook niet ver en met de arm van James vast lukte het haar best goed om te wandelen over de kasseien met haar hakjes. Ze kwamen aan in hartje Londen een prachtige stad, waar ze was opgegroeid en nooit genoeg van kreeg. Aurely kende heel veel restaurants in de buurt maar ze wist dat dit nieuw open was gegaan. Iedereen had hoge verwachtingen van dit restaurant, Aurely had de plannen in haar hoofd om binnenkort hier eens te gaan eten met Alyanne. Ze vond het wel niet zo erg dat het met iemand anders was dan Alyanne, als de avond vlot zou verlopen en ze de avond zonder ruzie konden afsluiten dan was alles in orde of hopelijk toch. Aurely hield de glimlach op en samen gingen ze naar binnen, een jonge serveerster kwamen hun jassen aannemen, aangezien Aurely alleen een heel dun jasje bij had gaf ze dat natuurlijk af.

Nadat de serveerster de reservering had nagekeken begeleidde ze hen naar een tafeltje in de hoek, er scheen een romantische rode gloed. Het was erg mooi. James trok de stoel naar achteren en Aurely ging al lachend zitten de enigste man die dat ooit gedaan had voor haar was haar vader op haar 18de verjaardag. James ging tegenover zitten en Aurely keek hem glimlachend aan, "ik vind dat ik een fantastisch zicht heb hier zo." Lachte ze lief. De serveerster van eerst kwam hun twee menukaarten brengen, "willen jullie al eerst iets drinken?"
Aurely keek James aan, hij mocht de wijn bestellen. Ze was benieuwd naar wat hij ging kiezen, het was een aperitief dus ja hij mocht kiezen. Want de regel ging toch de man kiest de wijn?

"Breng jullie beste wijn maar", Zei James. "Ja, meneer maar er zit wel een groot prijsje aan.", zei de serveerster. "Niets is te duur...", zei James en de serveerster vertrok. "... Voor jouw is niets te duur!", zei James tegen Aurely. Aurely bloosde, oh wat was hij lief.
Aurely wist niet of Alyanne de credit kaart van de school al had gegeven aan de leerkrachten. Aurely had hem al, maar alleen omdat ze hem vervroegd had aangevraagd omdat ze hem nodig had voor haar lokaal in te richten. De credit kart had geen limiet en diende om gebruikt te worden voor school inkopen. Dus dat was wel handig, zou Alyanne het erg vinden als hij dit etentje op de schoolrekening plaatste? Nee toch.

"Laten we klinken!", zei James. Ze klonken. "Op een mooie zorgeloze avond. Dat alle verdere dagen ook zorgeloos mogen blijven.", zei James.
Aurely klonk met een glimlach, maar ook met een twijfeling, zorgeloos? De avond ging waarschijnlijk niet zo zorgeloos gaan als hij verwacht had. "En hoe gaat het met je! Ik heb je al even niet meer alleen gezien. Van toen de laatste keer!", knipoogde hij. Aurely lachte, "hoe zou het nu slecht kunnen gaan? We zien elkaar toch elke dag aan het ontbijt." grapte ze. "Nee maar inderdaad toch een maand, dat is lang genoeg." "Maar met jouw? Hoe gaan de Spaanse lessen? En de meisjes sloven ze zich niet teveel uit?" Glimlachte ze.

"Met mij gaat het goed en de lessen gaan ook vlotjes! De meisjes, bwa ja ik weet niet wat hen bezielt van gewoon de hele tijd te staren. Och ja genoeg over mij! Hoe is het met jouw lessen?", zei James. "Ik weet wel wat hun bezielt, hou zou je zelf zijn als je zo een knappe leerkracht had." Aurely glimlachte ze voelde zich niet zo op haar gemak, doen alsof er niets was was niet haar ding. Ze frunnikte wat aan haar kleedje, pff dit was moeilijk. Normaal kon Aurely heel goed iets verbergen maar dit keer werd het toch heel moeilijk. Ze voelde dat hij haar bekeek, zu hij iets zien? Nee toch? Alyanne zei dat ze het kon zien omdat ze het wist, niet aan de buik maar aan de houding. Aurely had het gevoel alsof ze nog even elegant als vroeger liep. Alyanne had gezegd dat het waar was maar dat er gewoon een detail veranderde en dat er nog veel meer zou veranderen. Aurely had daar eigenlijk geen zin, ze moest nog steeds aan het idee wennen dat ze kind zou krijgen. Al die veranderingen erbij waren niet zo leuk. Aurely wilde geen kilo's bijkomen ze deed vroeger aan sport niet alleen omdat ze het graag deed maar ook om fit, gezond en mager te blijven. Ze moest niet perse daarvoor aan sport doen, maar het mooiste lichaam krijg je wel als je aan sport er bij doet. Aurely haar gedachten dwaalde af, terwijl ze nog steeds zenuwachtig op de stoel zat. Die echt niet comfortabel zat op het moment!

"Ik voel dat er iets is, je manier van doen en je houding zijn veranderd. Scheelt er iets?", vroeg James bezorgt. Aurely slikte, ze zag dat James een ober afwimpelde. Aurely slikte opnieuw redelijk angstig, haar pupillen waren groter omdat ze bang was, bang voor zijn reactie. Ze ademde diep in en uit, "James er is inderdaad iets." Ze probeerde zijn ogen te ontwijken en keek naar het servet voor hem. Ze beet op haar onderlip en praatte verder. "James ik ..." ze kon niet langer zwijgen, "ik ben zwanger..." Aurely had de laatste woorden gefluisterd James moest het gehoord hebben maar Aurely wilde zijn blik neit zien. Ze keek naar haar eigen servet en liet haar hoofd hangen. Dit moest normaal een fijn moment zijn, zo een eerste zwangerschap. Aurely kon toch niet blij zijn nu, of wel? Zat het in haar hoofd dat hij slecht ging reageren? Aurely wilde kinderen ja, maar nu? Ze had er op het moment zelf geen behoefte aan, ze wilde nog wat van de wereld zien maar met een kind zou dat gaan? Aurely wist het allemaal niet meer, een verdwaalde traan liep over haar wang. Wat moest ze doen als James weg liep? Ze zou gewoon breken.

Aurely veegde de traan weg, ze gluurde door haar wimpers naar James. Hij was geschokt, ja logisch Aurely was nog steeds geschokt en zij wist het al een dag ongeveer. "Hey, ssst, rustig maar... Ik was even geschrokken. Dat snap je toch? We zijn nog zo jong en nu al een kind.", zei James en ging gehurkt naast Aurley staan en legde een arm om haar heen. Aurely snikte, "ik weet het, ik was ook geschrokken. Maar James, we kennen elkaar nog niet zo lang en je zou verwachten dat het allemaal zo veel langzamer zou gaan maar nee. Oh wat moet ik nu doen?" Aurely had niet echt door dat ze in de ik-vorm praatte, ze had een heel andere reactie verwacht. Het was niet een blije reactie maar ze had erger verwacht. Aurely ademde diep in en uit, het was allemaal zo veel tegelijk. Nieuwe job, nieuwe liefde en nu ook een kind.

"Kom niet wenen, je duizend keer mooier als je lacht!" zei James, Aurely keek hem aan, ze produceerde een waterig glimlachje.
Ze kuste hem krachtig, ze knuffelde hem en fluisterde zacht niet wetend of hij het zou horen. "Ik hou van je..."

Aurely was geschrokken van zijn boze stem "Wat jij moet doen is toch duidelijk?!", zei hij een klein beetje met een boze stem. "Jij moet dat kind negen maanden dragen en we zullen een afspraak maken bij de gynaecoloog.", zei James. Aurely knikte, ja inderdaad dat moesten ze doen. Daarna had ze hem gekust, "Ik ook van jou." Aurely had geen antwoord verwacht, maar ze had het toch gekregen. Ze had even geen antwoord, zou hij echt van haar houden?

"Maar hoe lang weet jij het eigenlijk al? En weet er nog iemand er iets van?", vroeg James. "Zullen we het vertellen na de eerste echo?", vroeg James aan Aurely. Aurely keek twijfelend, "nu ja, gisteren heb ik de test gedaan maar ik had een licht vermoeden. Ik was gisteren nogal geschokt en toen kwam Alyanne en ze zag aan me dat er iets was en ik heb het verteld. Zij heeft me eigenlijk overgehaald voor het zo snel mogelijk te vertellen." gaf Aurely toe. "Ik wil wel dat de rest pas inderdaad iets weet na de echo, want ja de eerste 2 a 3 maanden zijn wel cruciaal."

De ober kwam een tweede keer. "Wat neem jij?", vroeg James aan Aurely. Aurely keek op de kaart, o zoveel keuze! "Het voorgerecht voor lij mag scampi's is pikante saus zijn", Zei James, "voor mij ook." Glimlachte Aurely naar de ober.

"Ja als jij het zegt . Het is niet dat ik een vrouw ben!" zei James lachend. Aurely lachte mee, ja dat was waar, hij was inderdaad de vrouw niet. De ober kwam al snel daarna het voorgerect brengen. Scampi's in pikante saus. Aurely at vanalles graag, ze had niet echt een favoriete etenswaar maar er waren sommige dingn die ze liever at dan andere. Bijvoorbeld scami's in pikante saus, dat was erg lekker. Aurely nipte van hare wijn, ze glimlachte naar de man die voor haar zat en ze prikte haar vork in een scampi en stak ze in haar mond.

"En wanneer gaan we naar de gynaecoloog?" vroeg James ineens. Aurely verslikte zich bijna, ze had een afspraak inderdaad maar daar wilde ze liefst alleen heen gaan. Dat wilde ze toch? Of niet? "Euhm ik heb een afspraak maandag om 14.00, de leerlingen hebben dan geen les. Ik geef ze een taak op dan hebben ze tenminste iets te doen. " zei Aurely. Wilde James meegaan? Zou dat niet raar zijn?