[Claimed] Cadeau

Stéphanie was naar de bieb aan het wandelen. Ze vond het doodnormaal omdat ze zelf vaak ging lezen daar. Ze had geleerd van mevrouw Aurely dat als je las dat dat goed was. Dus deed Stéphanie het. Ze was gevraagd door Rebecca. Een meisje die ze had leren kennen. Haar vertrouwenspersoon was nog steeds mevrouw Aurely. Rebecca was gewoon een meisje. Maar wel een meisje die niet zei dat ze raar was en zo. Dus beschouwde Stéphanie Rebecca als een lief meisje. Nog niet als een vriendin hoor! Nee ze moest echt weten wanneer iemand te vertrouwen was en wanneer niet.
En ja... Vertrouwen dat ging niet makkelijk. Vooral dan niet bij Stéphanie.

Ze kwam aan in de bieb en zag ze Rebecca aan een tafeltje zitten. Ze zouden een verhaaltje maken. Stéphanie hoopte dat er geen tekeningen in zouden staan. Want dat was stom!
"Hoi," Zei Stéphanie zacht tegen Rebecca.

OOC.: Als Jonas ingedeeld is post hij na mij (dus nu eigenlijk) Het zal niet lang duren hoop ik.

Aurely Hamilton - Je leeft je goed in in je personage, het is moeilijk omdat het een autiste is. Maar je doet het erg goed. +1

Jonas stapte naar de bieb. Hij zijn gsm vast. Het was geen coole smartphone maar gewoon eentje met knopjes en ja meestal hadden oude mensen zo een dingetje. "Hey! Ben je van de prehistorie?!", riep een jongen die bij hem in de klas zat, maar wel in een andere afdelingen. De jongen gierde het uit met zijn 'vrienden'. "Ja, doet dat iets?", zei Jonas terug. Hij vond het echt niet kunnen dat ze hem uitscholden. Hij kon er toch ook niets aan doen dat hij het niet breed had?! Hij was al blij dat hij zijn vader en zussen en broer kon bereiken.

Hij kwam de bieb binnen en zag de meisjes al zitten. Hij wist dat Stéphanie een autistje was en hij had er respect voor. Het was een lief en knap meisje net zoals Rebecca. Eigenlijk waren ze alle drie vrienden samen met Max. "Hoi meisjes ben ik nog op tijd?", vroeg hij. "Ik had aan Max gevraagd of hij ook mee wou komen en hij komt zo.", zei Jonas. "Hopelijk mag hij ook meedoen?", vroeg hij.

Edit Sophie Delackre : Ik vind het heel leuk dat je een stuk van je geschiedenis erin verwerkt zo laat je zien dat Jonas het niet al te breed heeft. +3 

Jonas kwam aangewandeld en zei dat hij Max ook had uitgenodigd dat vond Rebecca wel oke. Toen kwam Max aangewandeld met een boek in zijn handen "hey jongens" zei Rebecca "fijn dat jullie willen meedoen" Rebecca keek naar Max en zag dat hij een boek in zijn handen had Rebecca vroeg "hey Max,welk boek ben je aan het lezen" "maar nu een vraagje jongens wat voor een boek zouden jullie willen schrijven met ons iedereen moet het een leuk onderwerp vinden anders wordt het geen goed boek" Rebecca knipoogde naar ze" " oooh en ga alvast maar zitten hoor" Rebecca wachtte af wat de jongens zouden antwoorden.


Aurely Hamilton -  Let op de lengte van je post.

Al snel kwam Max eraan. Jonas kon verwachten dat Max een boek las. Hij las altijd! Jonas begreep niet waarom. Maar ieder zijn ding, dacht hij nog. Rebecca begroette hen en zei dat ze het fijn vond dat ze er waren. "Oh, ik ben ook blij dat ik mag meedoen.", zei Jonas. Hij zag dat Max een boek was aan het lezen over Oude Runen. "maar nu een vraagje jongens wat voor een boek zouden jullie willen schrijven met ons iedereen moet het een leuk onderwerp vinden anders wordt het geen goed boek. Oooh en ga alvast maar zitten hoor", zei Rebecca. Jonas ging zitten naast Stéphanie en verwachtte dat Max bij hem kwam zitten, omdat ze toch beste vrienden waren.

"Mij maakt het onderwerp niet uit. Misschien over iets wat in het dagelijkse leven nogal gebeurt. Misschien pesten of zo?", vroeg Jonas. Vroeger werd hij heel vaak gepest. Hij vond het altijd heel erg, maar zei het alleen tegen zijn zussen. Die spraken hem dan goede moed in en zetten de pesters op hun plek.

Nu was het pesten er niet beter op geworden en maakten ze hem uit voor prehistorieskind. Hij vind het nog steeds erg, maar hij heeft geleerd hoe je hen subtiel terug kon pakken en dat was goed.

Edit Sophie Delackre :  +2 omdat hij zo typisch Sloeb is! En omdat hij ideeën geeft!

Jonas zei dat hij een boek over Oude Runnen aan het lezen was. "Lijkt me interessant" zei Rebecca.
Jonas wou graag dat het boek over Pesten gaat. Max vond dat ook een goed idee, hij wou misschien dat het boek over vriendschap ging, of beide.
Max nam een blad en begon een woordspin te maken. In midden van het blad schreef hij Onderwerpen: verhaaltje. Dan even een cirkel er rond. Dan maakte hij lijnen aan de cirkel. Aan het eerste streepje schreef hij Pesten. Daarna maakte hij een tweede streepje met daarnaast vriendschap. Rebecca zei "voor mij is dat goed. Want vind jij Stéphanie je mag eerlijk zijn hoor als je het niks vind kunnen we misschien iets anders vinden"

Rebecca dacht na ze moesten dan ook personages hebben. Ze konden die personages ook op hun zelf baseren. "als we personages gebruiken kunnen we die op ons eigen misschien een beetje baseren"? zei Rebecca. "weet iemand waar we het verhaal kunnen laten afspelen". vroeg Rebecca zich af .

Rebecca dacht er op eens aan of Stéphanie dit wel leuk vond Stéphanie vertrouwde Rebecca nog niet en opeens laat Rebecca hier 2 jongens verschijnen die Stéphanie niet kende. Maar toen dacht Rebecca dat dit misschien wel goed zou zijn voor Stéphanie. Zo zou ze misschien meer op haar gemak voelen als ze ziet dat meer mensen haar wel tof vinden en dat haar niet raar vinden. Ze zal haar dan misschien op school beter gaan voel. Misschien bestaat er een kleine kans dat ze een beetje meer gaat openbloeien.

Rebecca stond op en excuseerde zich tegen de jongens en vroeg of Stéphanie even met haar mee wou gaan. Rebecca hoopte natuurlijk dat Stéphanie zou meegaan. Zo kon ze even vragen aan Stéphanie of ze het wel oke vond dat opeens Max er bij kwam. Ze gingen even iets verder staan bij de zithoek in de Bib zodat de jongens hun niet konden zien. Toen ze aankwamen zei Rebecca tegen Stéphanie "vind je het oke dat Max er opeens is bijgekomen"?

Edit Sophie Delackre : Eindelijk eens een lang stuk van je!!! +1 en ik vind het heel leuk dat Rebecca zich zo bekommerd om Stéphanie! +3!

Gelukkig, dacht Jonas. Max was het er mee eens. Hij zelfs dat ze het met vriendschap kon combineren. Jonas zag dat Max al druk bezig was met zijn woordspin. Jonas vond dat een goed idee. Rebecca vond dan weer dat ze personages op hen konden baseren. Jonas zag Stéphanie nee schudden. Hij dacht dat Stéphanie het misschien niet leuk zou vinden. Tenslotte had zij nog bijna niet haar mening kunnen zeggen.

Jonas zei niets. Zoals altijd. Daar was hij te verlegen voor. Misschien kon het boek ook over liefde of verliefdheid gaan?
Plots excuseerde Rebecca zich. Zij en Stéphanie vertrokken naar even verderop. "Waarom gaan ze weg?", vroeg Jonas aan Max. "Ik heb nog eens zitten denken, misschien kan het boek ook over verliefdheid gaan af zo?", vroeg Jonas. Tegen zijn beste vriend durfde hij alles te zeggen.

Toen ze alle twee ver genoeg waren vroeg Rebecca: "vind je het oke dat Max er opeens is bijgekomen?", Stéphanie haalde haar schouders op. "Bwa ja zeker.", zei Stéphanie. "Maar ik weet niet zo goed of ik mezelf wel in een boek wil.", zei ze er nog achteraan. Rebecca zei "maar dat moet ook niet. We kunnen zelf personages verzinnen." Rebecca pakte na hun gesprek Stéphanie mee terug naar de jongens.

Rebecca en Stéphanie zaten en Rebecca zei "oke". Plots kreeg Max een geniaal idee! "Wat als we het nu eens zo doen... We kiezen allemaal een personage met ofwel een verzonnen naam, ofwel onze naam.", begon hij. "Dan laten we het afspelen op een verlaten plaats. Er zijn dan nog wat jongens die ineens zo beginnen met opmerkingen te maken, of al direct beginnen met pesten en zo!", zei Max. Rebecca zei "dat vind ik een goed idee. Gaan we de boek met de hand of met de computer schrijven? En wie wilt dit dan graag doen?"

Rebecca keek naar het plafond en dacht na over haar personage.