Post by Mila Roberts on May 12, 2015 17:17:46 GMT
(met gebrek aan een goede titel...)
Mila was weer eens slechtgezind. Nu was het haar vader zijn schuld. Echt waar die man! Arg, ze kreeg het ervan. Die man dacht nu eens echt dat hij het te zeggen had over hem. Waarschijnlijk lag er hem iets dwars. Iets wat haar al heel lang dwars lag. Oké, haar vader mocht heel kwaad zijn dat zij vorig jaar stomdronken met Robyn-Luna terugkwam midden in de nacht van de stad. Dat mocht hij. Maar dat hij nu nog steeds kwaad was? Neen! Dat ging er regelrecht over. En haar moeder mocht haar vader nu ook wel eens alles vertellen. In de vakantie heeft ze twee maanden de tijd gehad. En ze zij niets hé! Niets! Papa moest zelfs de hele tijd voor de baby zorgen. Die eigenlijk niet van hem is! Ja, mama was vreemdgegaan en deed dat als papa eens niet thuis was en toen had Mila hen een keer betrapt. Maar mama heeft nog steeds niet gezegd! Maar goed. Dat was dan maar mama's probleem. Niet?
Mila had vernomen dat het dit weekend het allerwarmste weekend van oktober ging zijn. Dus had ze haar oh zo knappe bikini aangedaan en een badlaken meegenomen naar het meer. Nu had lag Mila op haar badhanddoek in het gras. Ze had haar nieuwe zonnebril op en genoot van de zon. Nog een bruin kleurtje in oktober, dat kon niemand zeggen. Zij dus wel!
Mila keek omhoog en zag gene wolkje aan de hemel. Hij was zo helder blauw! Eigenlijk net zoals in de zomer. De warmte en de blauwe hemel zorgde ervoor dat haar humeur opslag beter werd.
Ze zette zich wat rechter en keek om zich heen. Ze zag overal vriendinnen bij elkaar of koppeltjes. Mila had geen vriendje. Ze was ook niet echt op zoek ernaar. Ze wou pas een vriendje als ze er klaar voor was en niet omdat ze gepusht werd of omdat bijna iedereen er één had. Maar goed. Ze zette zich helemaal recht en speelde wat met het gras.
OOC.: Voor mij en Jonas!
Mila was weer eens slechtgezind. Nu was het haar vader zijn schuld. Echt waar die man! Arg, ze kreeg het ervan. Die man dacht nu eens echt dat hij het te zeggen had over hem. Waarschijnlijk lag er hem iets dwars. Iets wat haar al heel lang dwars lag. Oké, haar vader mocht heel kwaad zijn dat zij vorig jaar stomdronken met Robyn-Luna terugkwam midden in de nacht van de stad. Dat mocht hij. Maar dat hij nu nog steeds kwaad was? Neen! Dat ging er regelrecht over. En haar moeder mocht haar vader nu ook wel eens alles vertellen. In de vakantie heeft ze twee maanden de tijd gehad. En ze zij niets hé! Niets! Papa moest zelfs de hele tijd voor de baby zorgen. Die eigenlijk niet van hem is! Ja, mama was vreemdgegaan en deed dat als papa eens niet thuis was en toen had Mila hen een keer betrapt. Maar mama heeft nog steeds niet gezegd! Maar goed. Dat was dan maar mama's probleem. Niet?
Mila had vernomen dat het dit weekend het allerwarmste weekend van oktober ging zijn. Dus had ze haar oh zo knappe bikini aangedaan en een badlaken meegenomen naar het meer. Nu had lag Mila op haar badhanddoek in het gras. Ze had haar nieuwe zonnebril op en genoot van de zon. Nog een bruin kleurtje in oktober, dat kon niemand zeggen. Zij dus wel!
Mila keek omhoog en zag gene wolkje aan de hemel. Hij was zo helder blauw! Eigenlijk net zoals in de zomer. De warmte en de blauwe hemel zorgde ervoor dat haar humeur opslag beter werd.
Ze zette zich wat rechter en keek om zich heen. Ze zag overal vriendinnen bij elkaar of koppeltjes. Mila had geen vriendje. Ze was ook niet echt op zoek ernaar. Ze wou pas een vriendje als ze er klaar voor was en niet omdat ze gepusht werd of omdat bijna iedereen er één had. Maar goed. Ze zette zich helemaal recht en speelde wat met het gras.
OOC.: Voor mij en Jonas!