|
|
Post by Aurely Hamilton on Oct 5, 2014 13:21:14 GMT
Aurely was enthousiast maar druk, heel druk. Ze had niet verwacht dat haar nieuwe baan zo druk zou zijn, ze was net aangenomen en kwam te weten dat de school al opende over 5 dagen! Aurely had nog veel te doen, ze moest alle leerlingen fiches nog sorteren en inkijken en haar les nog voorbereide.
Aurely zuchtte al aan de gedachte, de baan was wat zwaarder dan verwacht.
Misschien had ze moeten luisteren toen haar nicht het afraadde, Aurely gaf haar zelf onder haar voeten het jaar was al begonnen en ze was al aan het klagen.
Niet normaal! Aurely liep door de gang, ze kwam net van Alyanne. Alyanne had haar de leerlingenfiches overhandigd met alle algemene informatie over elke leerling.
Haar nicht had stickers geplakt op mapjes die ze zeker moest nakijken. Het was best ingewikkeld allemaal, maar dat snapte Aurely gelukkig wel allemaal.
Ze was psychologe en ze dacht dat dit mooi op haar cv zou staan moest ze later een stapje hoger zetten.
Maar eerst moest ze hier eens beginnen, ze had al direct door dat ze sowieso twee leerlingen elke week op visite zou krijgen.
Een Stéphanie, het meisje was autistisch en zou misschien twee keer in de week langskomen.
Verplicht minimum twee keer, dan was er ook nog een jongen.
De jongen heette Aeric en had duidelijk thuis problemen.
Aurely had de jongen alleen gezien tijdens de inschrijving en ze voelde al meteen dat die jongen hulp nodig had.
Aurely liep volledig in beslag genomen door haar werk door de gangen op de tweede verdieping.
Ze deed al lopend het mapje van Stéphanie open en las het, BOEM ...
"Kun je niet uit je dop..." Aurely keek in helder blauwe ogen van één van haar collega's.
Ze had hem nog niet ontmoet, wel al gezien maar nog niet ontmoet. Aurely keek hem verbaasd aan, ze had zijn ogen nog nooit van zo dichtbij gezien.
Wauw zo helder! Aurely knipperde de twinkeltjes van verwondering weg en boog haar hoofd en begon haar papieren bij elkaar te zoeken. Nu mocht ze haar papieren allemaal sorteren!
|
|
|
|
Post by James Oliver on Oct 5, 2014 13:43:55 GMT
James kwam net van zijn kantoortje. Hij had twee banen gekregen en ging eens kijken hoe het zat met de sportzones. Hij had een kaftje in zijn handen met daar allemaal papieren in met erop staan wat er allemaal te doen was in de school voor sport. Hij gaf ook Spaans, maar sport daar moesten leerlingen in uitblinken vond hij. Hij wandelde door de school en zag niet dat er een jonge vrouw voor hem liep.
Plots botsten de twee tegen elkaar. "Oei...So..", de rest van zijn woorden kwamen er niet uit want de vrouw leek nogal kwaad. "Kun je niet uit je dop...", zei ze. Hij keek naar haar en herkende Aurely er in. Aurely, het nichtje van het schoolhoofd. "Hey, sorry dat was niet mijn bedoeling!", verontschuldigde hij zich aan Aurely. Toen besefte James dat Aurely naar hem keek. Oei?,Was er iets verkeerd? "Is er iets?", vroeg hij. Hij keek naar de papieren die gevallen waren.
"Sorry, kom ik zal je helpen.", zei hij en boog zich naar de grond en begon met papieren op te rapen. Hij zag dat het mapjes en papieren van leerlingen waren. "Jij bent toch schoolpsychologe?", vroeg James. Hij veronderstelde van wel.
|
|
|
|
Post by Aurely Hamilton on Oct 5, 2014 16:11:16 GMT
Haar collega excuseerde zich, Aurely herpakte zich snel. "Oh nee het was mijn fout." Aurely excuseerde zich aan de man voor haar.
"Sorry, kom ik zal je helpen." Hij hielp haar de papieren op te rapen, Aurely haar hand schoof per ongeluk over de zijne. Een tinteling ging door haar lichaam, opnieuw herpakte het meisje zich, wat had ze nu! Ze raapte snel de papieren op, slordig.
Dat was niet haar gewoonte, maar op het moment maakte dat haar niet zoveel uit.
Ze zou dat straks wel oplossen. "Jij bent toch schoolpsychologe?" Aurely glimlachte, "Helemaal juist," kwam er spontaan vrolijk uit.
"Ik was er niet tijdens de leraren vergadering dus, wat geef jij?" Zei ze lief vragend.
Toen de kennismaking van de leraren er was kon ze niet komen, een goede vriendin van haar was ernstig ziek geworden en had haar vriendin nodig.
Dus Aurely was direct afgekomen en zo had ze de vergadering gemist en kende ze geen enkele leerkracht van naam of wat ze deden.
Aurely glimlachte haar hagelwitte glimlach, ze wist dat ze veel op haar ouder nicht leek en vooral als ze lachte en kwaad was!
|
|
|
|
Post by James Oliver on Oct 5, 2014 16:53:10 GMT
Toen James zich excuseerde zei Aurely dat het haar fout was. "Maakt niet uit.",glimlachte hij. Hij hielp met opruimen en zijn hand raakte even die van Aurely. Hij gaf er niets voor. Het was normaal voor hem. Toen hij vroeg of ze schoolpsychologe was reageerde Aurely vrolijk. "Helemaal juist,", zei ze. "Jeej.", zei James lacherig. "Ik was er niet tijdens de leraren vergadering dus, wat geef jij?", vroeg Aurely. "Oh wat dom van me! Ik heb me nog helemaal niet voorgesteld! Ik ben James Oliver. En ik geef sport en Spaans.", zei hij tevreden. Hij kon zich ook wel voor de kop slaan! Hij had zich niet voorgesteld! Hoe dom van hem. Maar goed, zolang hij dat de eerste schooldag maar niet deed bij de leerlingen!
Hij keek naar Aurely. Ze leek verdomd veel op haar nicht! "Jij bent toch de nicht van ons schoolhoofd hé?", vroeg hij. "Jij lijkt er heel fel op," Terwijl hij dat zei legde hij even zijn hand op haar schouder en stond terug recht. "Hopelijk heb ik je papieren niet naar de knoppen geholpen.", lachte James. Hij keek even om zich heen. De school was echt prachtig.
|
|
|
|
Post by Aurely Hamilton on Oct 5, 2014 19:33:53 GMT
Aurely glimlachte, "Oh wat dom van me! Ik heb me nog helemaal niet voorgesteld! Ik ben James Oliver. En ik geef sport en Spaans." Spaans en sport?! Aurely was erg sportief, ze had vroeger nog aan atletiek gedaan en Spaans natuurlijk een prachtige taal naar Aurely's mening. Aurely ging heel graag naar Europa een werelddeel met allemaal prachtige talen. In Aurely haar studie kon je twee talen vakken kiezen en die waren bij haar Spaan en Duits. "Ah zo, Español? Un idioma precioso en mi opinión." (Ah zo, Spaans? Een prachtige taal naar mijn mening.) Aurely was heel taalkundig, ze was welbespraakt in velen talen. Ze glimlachte naar de man, hoe oud zou zijn? Veel ouder dan haar? Nee toch, het leek toch van niet. "Jij bent toch de nicht van ons schoolhoofd hé? Jij lijkt er heel fel op," Aurely lachte opnieuw, dat hoorde ze zoveel, ze leek inderdaad heel fel op haar oudere nicht. Daar was Aurely ook heel blij mee, ze vond haar oudere nicht heel mooi. Alyanne was een mooie vrouw, Aurely vond het spijtig dat ze nog geen klein nichtje had. Ze wilde best tante worden! Mama was voor haar ook goed, maar daar was ook een papa voor nodig. Voor Aurely was een kindje nu niet iets wat op het hoogste op haar verlanglijstje stond. Wel voor haar 30ste wilde ze nog haar eerste kindje. Ze hield van kinderen en kinderloos blijven zou ze vreselijk vinden! Aurely haar gedachten dwaalde af van het gesprek maar als snel was ze er terug bij. "Inderdaad, in levende lijven." Toen ze recht kwamen legde hij zijn hand op haar schouder. Aurely glimlachte even en luisterde naar wat hij zei: "Hopelijk heb ik je papieren niet naar de knoppen geholpen." lachte James. Aurely lachte om zijn grapje en besloot er op in te spelen, ze keek bedenkend naar de papieren. "Ik zal redden wat er te redden valt." Lachte ze. Aurely had ineens veel minder de behoefte om zich te haasten naar haar kantoortje en de papieren te sorteren, wat zou James nu van plan zijn? "Y cuáles son los planes para hoy?" (En wat zijn de plannen nog voor vandaag?) Aurely hield van de taal en ze wilde de leraar wel eens testen. OOC: Deze vertaler is betrouwbaar: www.vertalen.nu/zinnen/ |
|
|
|
Post by James Oliver on Oct 6, 2014 18:03:18 GMT
Toen hij zei dat hij Spaans en sport gaf antwoordde Aurely. "Ah zo, Español? Un idioma precioso en mi opinión.", zei ze. "seguro y el propio país también! ¡ Bendito!", antwoordde hij. (zeker dat en het land zelf ook! zalig!). Ze zij ook dat ze het nicht van het schoolhoofd was. "Ha, joepie ik heb het juist!", lachte James. Toen hij zei dat hij haar papieren misschien naar de knoppen heeft geholpen zei Aurely dat ze het ging redden van er te redden vond.
"Y cuáles son los planes para hoy?", vroeg Aurely. "Deseo la vista y ver cómo deporte plazas incluso a mis primeras clases de trastos.", antwoordde James. (Ik wou de sportpleinen eens gaan bekijken en eens zien hoe ik mijn eerste lessen ga aanpakken.) "Y tú?", vroeg hij. (en jij).
James bekeek Aurely eens goed. Best een knappe vrouw, bedacht hij.
"En welke lessen geeft jij?", vroeg James. Hij hoopte dat ze interessante lessen gaf. Anders moest hij alsof doen dat hij het interessant vond...
|
|
|
|
Post by Aurely Hamilton on Oct 6, 2014 18:50:33 GMT
James was blij dat hij het juist had en Aurely moest lachen door zijn blijdschap.
"Deseo la vista y ver cómo deporte plazas incluso a mis primeras clases de trastos." ah zo hij ging zijn lessen voorbereiden en de sportvelden bekijken.
Aurely glimlachte goedkeurend, "op het voetbalveld ben ik nog niet geweest maar het volleybal veld ziet er in elk geval goed uit.
Zeker nu het nog zo warm is, het zand is droog en klit niet.
Ik zou de eerste volleybal les zo vroeg mogelijk geven want eens het begin te regenen gaat dat niet meer lukken." Glimlachte Aurely.
Hij vroeg welke lessen zijn gaf, "gedragswetenschappen en cultuurwetenschappen." "Gedragswetenschappen is een soort psychologie les, naar mijn beroep toe hé." Lachte Aurely. "En cultuurwetenschappen is dus wetenschap over verschillende culturen." Aurely vond haar vakken best interessant.
Niet iedereen vond het zo interessant als zij, maar Aurely kon andere mensen hun mening helaas niet veranderen.
"Ik wil je plannen niet dwarsbomen om naar de sportvelden te gaan kijken, maar ik kan best meelopen?" Stelde Aurely voor, ze had nog een heel week de tijd om die papieren te bekijken en er een concreet begin rapport van te schrijven dus ze kon wel eventjes vrijmaken.
|
|
